yaşamın kıyısında hani vazgeçmeler vardır ya kimi aldanışlardan, adanmışlıklardan çocuksu bir istekti ellerimde şiir zaman zaman haykırışlara neden olan bazen mülteci isteklerde bulunan. var olmakla olmamak arasındaki ince çizgide ellerimde kalan kısa bir kibrit çöpüyle kendimi yakabilmeliydim belki de küllerimden doğmalıydım.
hani hayat kimi aşklara sahne olan... terkedilişler ve koparılışlar... aldatmak ya da aldanmak, ne farkeder. hepsine aldanmak bir masal kıvamında.
tütsü buğusunda iç çekişler ve elde etmek yaratılışları yaratan olmak tanrılarla yarışmak ve bu savaşımda kazanan olmak yeni enkazlar yaratmak renksiz hayallerde ve isyan kıvamında kimi ölmek isteyen, kimi yaşamak...
ıssız sokaklar ve sakin gece alışmalıydım belki de hepsine suskunluğa aldanışlara. nevrotik eğilimler cağındaydım ruhumun, sakinleştirmeliydim. belki de salıvermeliydim büsbütün. mevsimimi değiştirmeliydim . kısa geçişler ve alışkanlıklar, hepsini yoğurmalıydım kendimle her şey cok sıradan olmalıydı artık gitmeliydim vaktim geldiğinde
ve tanrılar susamışlardı... elimde var olan her şeyi vermeye hazır gibiydim, istediklerini bilip kendimi eksiltmeliydim belki de, en çok da kendimi beslemeliydim. zaman kavramını yeniden yaratmalıydım. yeniden var etmeliydim kendimi. döngüler ve zihinsel anlamlar, beyan edilmiş düşünceler... hangisini kapmalıydım! hangisini var etmeliydim! süpürülen kimlikler ve ölü ruhlar gömülüydü bedenime!
daha ne kadar vardı yaşamama, ölüme ne kadar yakındım...
